Categoriearchief: Home

De griffie van morgen: Ruimtemakers gezocht.

De griffie van vandaag is niet de griffie die we morgen nodig hebben. Griffiers hebben de afgelopen 18 jaar veel bereikt. Alle lof daarvoor. Maar de griffie levert nog lang niet wat zij zou kunnen en moeten leveren. We investeren in knellende functieprofielen. Die tijd kunnen we beter steken in een gesprek over wat de griffie allemaal zou kunnen doen en betekenen voor het lokaal openbaar bestuur, de gemeentepolitiek en de lokale democratie. Dus niet opschrijven wat we doen, maar op zoek naar de grenzen van ons werkveld. Ik hoop dat dit essay de aftrap is voor een brede discussie over wat er van
griffie(r)s kan en mag worden verwacht én gevraagd.

lees hier het volledige essay: http://pruimpraat.nl/wp-content/uploads/Griffie-Essay-6-Griffie-van-morgen.pdf  lees verder

De raad in de regio en de regio in de raad

In mijn essay ‘Het lege midden’ wees ik op de snel groeiende bestuurslaag tussen gemeenten en provincies en de gevolgen daarvan voor de positie van de raad en voor de rol invulling door de raadsleden. ‘Middenbestuur in niemandsland’ noemde ik deze bestuurslaag. Verweesd gebied tussen gemeenten en provincies. Waar de doorzettingsmacht doorgaans een stuk beter functioneert dan de democratisch gelegitimeerde tegenkracht. Te vaak is het terra incognita voor raadsleden.
En onbekend maakt onbemind. Begrijpelijk, maar onwenselijk. Er gaat immers steeds meer geld
om in regionale samenwerkingsverbanden. Sturing en controle moeten dus op orde zijn.
Onwenselijk ook omdat raadsleden kansen laten liggen om maatschappelijke opgaven aan te
pakken, juist – en steeds meer – in regionaal verband. Daarom is het nodig ‘de raad in de regio’ te krijgen. Dat is belangrijker dan ‘de regio goed in de raad’ te krijgen. Dit essay verkent een aantal kansen om de raad beter in positie te brengen in de regio.

Lees hier het volledige essay:  Griffie-Essay-4-Raad-in-regio-in-raad-1.pdf Lees verder →

Leerzame ervaringen

In het eerste essay, het lege midden, kondigde ik aan een aantal ervaringen te delen die ik de afgelopen tijd heb opgedaan. Raad 2020 is in alle denkbare opzichten een leerzaam traject. Niet in de laatste plaats voor mijzelf. Iedereen weet het: veranderen gaat ten koste van het bestaande. Dat mag een open deur zijn. Maar toch, in al die reorganisaties en verandertrajecten die ik de afgelopen 40 jaar heb geïnitieerd, begeleid en doorgemaakt blijft de onbuigzaamheid van het bestaande mij verrassen.

Lees hier het volledige essay: Griffie-Essay- 3 – Leerzame ervaringen (1)

Raadslid zijn is een vak beheersen.

Maatschappelijke ontwikkelingen zijn turbulent en complex. Van raadsleden vraagt het daarom
extra veel om ‘bij te blijven’. Dat geeft spanning. Is het beeld immers niet dat een raadslid alles
hoort te weten en te kennen? Ook kost ‘bijblijven’ tijd, die toch al zo schaars is voor een raadslid.
Dat maakt dat andere en hoogwaardige ondersteuning nodig is om in 2020 raadslid te kunnen zijn.
Er moet dan ook aan heel andere vormen van ontwikkeling en vorming worden gedacht dan we nu voor raadsleden inzetten. In dit essay zetten we daarvoor lijnen uit, na eerst te hebben
geanalyseerd wat er nu ‘eigenlijk’ aan de hand is met het vak van raadslid.

 

Lees hier het volledige essay:Griffie-Essay-Raadslid zijn is een vak beheersen

Het lege midden

Geef een reactie

VOORAF – De komende maanden zal ik een aantal essays publiceren over de raad. Preciezer: over de rol en het functioneren van een betekenisvolle gemeenteraad in een vitale lokale democratie. Beschouwingen met een persoonlijke visie op het thema. Het zijn probeersels, naar de oorspronkelijke betekenis van het woord essay. In mijn boek ‘Hoe en wat voor het raadslid’ schreef ik in 2010: ‘de toekomst van de gemeenteraad is een ontdekkingstocht, durf eens avonturier te zijn’. Meer dan ooit ervaar ik de laatste tijd de noodzaak om andere wegen in te slaan. En ik ben niet de enige. Een hausse aan rapporten overspoelt het openbaar bestuur. Het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties investeert veel tijd en energie in onder meer het opstellen van een ‘democratieagenda’ en experimenten en kennisdeling (onder meer via Democratic Challenge).

Lees hier het volledige essay: Griffie-Essay- Het lege midden (2)

 

Gemeente als veelkoppig monster of als krachtige vriend?

De gemeente ambtenaren waren vol trots over de aanbesteding van het onderhoud van gemeentelijke eigendommen. Ze hadden het hard gespeeld. De gemeentelijke gebouwen, zoals scholen en gymzalen en dorpshuizen waren in één cluster aanbesteed. Eén cluster mocht misschien niet, maar toch wel slim gedaan. Bij het groen onderhoud was eigenlijk heel sluw het onderhoudsniveau naar boven bijgesteld, terwijl de aanbesteding de kosten had gedrukt. Echt een zakelijke aanbesteding. De ambtenaar als zakenman. Veel geld bespaard sprak de wethouder. 

Twee grote bedrijven kregen als goedkoopste inschrijvers de opdracht. Die bedrijve4-4n zijn helaas niet uit de gemeente afkomstig. De plaatselijke schildersbedrijven  en aannemers van groen en wegen hadden het nakijken.  De meerderheid omdat ze zich te klein achten om al het geclusterde werk te kunnen doen.  Lees verder →

Wie bestuurt het land de komende maand?

De verkiezingscampagne voor de gemeenteraad is gestart. En de landelijke politici maken zich weer op om het land in te trekken. Hoe moet dat nu op landsniveau? Als de minister/het kamerlid al die campagnetijd niet aan belangrijke landszaken kunnen besteden?7-8

Het is voor plaatselijke afdelingen een soort wedstrijd geworden wie de belangrijkste landelijke politicus kan strikken voor de campagne van de gemeenteraadsverkiezingen.  Hoe groter de naam hoe beter. En de plaatselijke lijststrekkers heten dan zeer verguld te zijn.  Tja je zult als goed raadslid maar afgerekend worden door een slechte Kamerfractie. Lees verder →

Zo beschouwd verzorgen raadsleden zelf de opheffing van de lokale democratie.

In het dagblad Trouw van 5 februari 2014 wordt op de opinie pagina een oproep aan raadsleden gedaan om op de rem te gaan staan. Het Tweede Kamerlid Gerard Schouw geeft in een opinie weer dat de vlucht in gemeenschappelijke regelingen het lokale democratische gehalte uitholtALMERE14

En passant meldt hij dat andere zwakke elementen zijn het rekruteren van raadsleden ( door politieke partijen) , de instabiliteit van het bestuur door wisselingen bij wethouders. Zijn oplossingsrichting  is het creëren van grote gemeenten, de verplichting van inspraak, de verbetering van de informatievoorziening en niet te vergeten remmende raadsleden. Lees verder →