Een griffier verzucht in een gesprek dat zij niet lang op vakantie kan, want dat ze niet weet wat de gemeentesecretaris bij haar afwezigheid afbreekt van haar werk. Een andere griffier meldt dat hij dit congres uit eigen zak betaalt want de raad heeft geen budget en toen hij in het kader van professionalisering zich meldde bij de gemeentesecretaris, kaatste die licht lachend terug, dat moet je de raad maar vragen. Zulke voorbeelden maken duidelijk dat de griffier niet echt in positie is en op waarde wordt geschat..

Door de functionaris griffier niet op waarde te schatten kennen secretarissen en burgemeesters eigenlijk geen waarde toe aan de lokale democratie.

Natuurlijk deze twee voorvallen laten je glimlachen. ‘Domme griffier’ zal in veel gevallen de eerste reactie zijn. Laat dat in een aantal gevallen zo zijn. Maar plaats dit eens in een tijdsperspectief van 10 jaar dualisering dan  roept het toch ook het beeld op dat het in die gemeenten niets is geworden tussen burgemeester, secretaris en griffier.

Lees verder →