Auteursarchief: Jan Dirk Pruim

Spruitjeslucht of list en bedrog?


Minister  Plasterk wil drie provincies bij elkaar voegen. Noord-Holland, Utrecht en Flevoland . Dus gaat het gemeentebestuur van Dronten een peiling in zetten om aan te tonen dat de inwoners bij de provincie Overijssel willen horen, wanneer de indeling door gaat.samen049

Iedereen weet dat herindelingen niet populair zijn in Nederland.  Hoewel de trend al jaren gaande is. Wanneer het provincies betreft blijken die besturen hetzelfde gedrag te vertonen als gemeenten bij herindelingen. En dan gaan gemeenten in de provincie zich ook roeren. Zo ook in de gemeente Dronten, naar welke provincie moeten wij toe als de minister zijn zin krijgt, is de vraag die daar wordt opgeworpen.

En dan gebeuren er ouderwetse dingen.

Lees verder

Hoe word ik een aansprekend raadslid?

Een collega griffier legde mij het volgende voor ‘Welke drie tips wil je meegeven aan toekomstige raadsleden op de vraag hoe kan ik mijn rol als raadslid op een vernieuwende en aansprekende manier invullen’?7-8

Het is een vraag die zich niet eenvoudig laat beantwoorden maar waar je wel goed over kunt mijmeren en discussiëren. Waarom is zo’n vraag niet eenduidige te beantwoorden? Omdat ‘het raadslid’ niet bestaat.

Lees verder

Samenwerken als succesfactor.

De gemeenteraadsverkiezingen komen er weer aan. Plotseling zie je partijen weer allerlei nieuwe mensen mee nemen naar de gemeenteraad. Welke eisen stel je aan een raadslid? Eén competentie lijkt daarbij structureel onderschat te worden, namelijk samenwerken.ill11

De gemeenteraadsverkiezingen komen er weer aan. In gemeenteraden kun je dat al ruim van te voren merken omdat  sommige raadsleden op eens ander gedrag gaan vertonen.  Hij of zij gaat op voor een volgende periode, wordt dan meestal gefluisterd.  Ook zie je fracties op eens weer nieuwe mensen meenemen. Potentiële kandidaten die of verleid moeten worden voor het raadswerk, of juist er van moeten schrikken.  Want je moet als potentieel raadslid aan veel eisen voldoen. Je moet slim zijn, op samenleving betrokken, goed kunnen spreken, kunnen debatteren, veel willen lezen.  Dan zijn er ook nog  allerlei andere criteria. Zoals verhouding mannen en vrouwen, verhouding allochtonen en autochtonen, bloedgroepen binnen partijen, of verdeling tussen dorpen. Partijen als de PvdA en het CDA zijn daar vaak heel goed in. Maar een paar belangrijke punten worden in die selectiedrukte vaak ondergeschikt gemaakt. En dat wreekt zich nog al eens. Die punten zijn in mijn ogen

Lees verder

Spookpolitici, een spookbeeld.

In de zomervakantieperiode verschijnen opeens weer berichten over het ‘aanpakken’ van spookpolitici. Voorstellen om gekozenen die niet verschijnen tijdens commissie- en raadsvergaderingen financieel te korten zijn in de maak. Dat moet bij wet worden geregeld.5-3

De spookraadsleden moeten worden aangepakt door wetgeving aldus berichten uit De Kamer. Dat wordt wetgeving tegen spookbeelden.

Waar hebben we het eigenlijk over? Wat is een spookraadslid? Van Dale  geeft (nog ) geen antwoord op die vraag. Wat het niet is, is eenvoudiger te definiëren. Het  is niet een raadslid dat zijn werk niet doet. Het is ook niet een raadslid dat spijbelt. Wat is een spookraadslid dan wel?

Lees verder

Ander type raadsleden gevraagd!

Op het VNG congres in Zwolle stipte minister Plasterk van Binnenlandse Zaken, opnieuw aan dat hij een ander type raadslid verwacht. Populair gezegd komt het er op neer dat hij de verschuiving van de aandacht van de raad verwacht van de harde kant (ro en milieu en verkeer en vervoer) naar de zachte kant , de mens (de effecten van de decentralisaties). En daar moeten de raadsleden bij passen. Dus zo is zijn conclusie dat zijn ‘andere’ raadsleden. 3-3

Weer eens wat nieuws na het raadslid als debater, als volksvertegenwoordiger, als politicus, als bestuurder, als controleur als etc.. Het voelt  meer als  een gelegenheidsargument. Het leidt in ieder geval af van de werkelijke vraag wat is de toekomst van de gemeenteraad en welk raadslid werkt aan het gelegitimeerd functioneren van een raad. Het staat ook in contrast met wat  aan de andere kant  politieke partijen al niet proberen met het formuleren van een veelvoud aan criteria waaraan potentiële raadsleden moeten voldoen.

Lees verder

Burgemeesters en secretarissen duaal gefaald

Een griffier verzucht in een gesprek dat zij niet lang op vakantie kan, want dat ze niet weet wat de gemeentesecretaris bij haar afwezigheid afbreekt van haar werk. Een andere griffier meldt dat hij dit congres uit eigen zak betaalt want de raad heeft geen budget en toen hij in het kader van professionalisering zich meldde bij de gemeentesecretaris, kaatste die licht lachend terug, dat moet je de raad maar vragen. Zulke voorbeelden maken duidelijk dat de griffier niet echt in positie is en op waarde wordt geschat..7-1

Door de functionaris griffier niet op waarde te schatten kennen secretarissen en burgemeesters eigenlijk geen waarde toe aan de lokale democratie.

Natuurlijk deze twee voorvallen laten je glimlachen. ‘Domme griffier’ zal in veel gevallen de eerste reactie zijn. Laat dat in een aantal gevallen zo zijn. Maar plaats dit eens in een tijdsperspectief van 10 jaar dualisering dan  roept het toch ook het beeld op dat het in die gemeenten niets is geworden tussen burgemeester, secretaris en griffier.

Lees verder

Declareren is een kunst.

Een burgemeester die het teveel gedeclareerde terug betaalt. Een wethouder die opstapt, naar aanleiding van declaraties. Een burgemeester die is ontslagen vanwege declaraties. Een beeld van de  steeds weer terug kerende misstappen. Waarom overkomt dat bestuurders?4-4

Het zoveelste declaratie-incident, ook deze zomer weer. Wat maakt dat het steeds weer uit de hand loopt. Wat is er zo moeilijk aan goed declareren? Dat wordt bepaald door de volgende punten.

Lees verder

Politiek snapt weinig van recruitment

Er wordt veel gemopperd over de kwaliteit van raadsleden. Los van de vraag of dat terecht is, doet het veronderstellen dat politieke partijen/afdelingen extra alert zijn de selectie van kandidaten door toegesneden professionals te laten gebeuren. Niets is vaak minder waar. Selectiecommissies van politieke partijen kunnen wel meer aandacht gebruiken.

SamenwerkenMet de verkiezingen van de gemeenteraad in het vooruitzicht in maart 2014, zijn de voorbereidingen al weer volop merkbaar in gemeenteraden en bij de plaatselijke afdelingen van de politieke partijen. In de meeste gemeenteraden is al meer onrust te bespeuren. Lees verder

Hoe en wat voor het raadslid

 

Afbeelding1

Boekwerk van Jan Dirk Pruim

Klik hier om het handboek te bekijken.

 

 

 


 

Na het verschijnen van dit het boek in 2010 kwamen gelukkig de reacties:

VNG Magazine, nummer 7, 19 maart 2010
Elk hoofdstuk begint met een pakkende casus en eindigt met een paar overzichtelijke adviezen. Tussen de hoofdstukken staan prachtige tekeningen. Maar wie de rest overslaat doet zichzelf te kort. Pruim put uit een schat van ervaring, opgedaan als achtereenvolgend gemeentesecretaris en griffier. Bovendien heeft hij hart voor lokale democratie en een interessante visie op het raadswerk. Volgens hem staan we op een kruising: of we gaan de lokale democratie herontdekken of we gaan de richting op van een bestuurdersdemocratie. Zijn boek is een impliciet pleidooi om het lekenbestuur overeind te houden. Zijn vertrekpunt is dat de kiezer de beste vertegenwoordigers aanwijst. Het gaat bestuur en bureaucratie niet aan daarover te oordelen. Zijn rol is de volksvertegenwoordigers te voorzien van de juiste informatie, of ze nu kiezen voor de ‘hamer’ of de ‘schroevendraaier’. Hij waarschuwt voor de valkuilen, zoals de verstikkende informatiestroom van het college, de natuurlijke neiging voor burgers op te komen zonder eerst na te denken of ze wel gelijk hebben, proffesionaliteit nastreven terwijl je daarvoor niet bent gekozen, toegeven aan de ‘vergadermania’, alles zelf willen doen. Gekozen zijn betekent doorlopend zoeken naar evenwicht schrijft Pruim. Evenwicht tussen burger en bestuur; tussen de goede zaken lezen en niet alles lezen; tussen luisteren en spreken; tussen algemeen belang en belang van groepen en individue; tussen werk en raadswerk.

rePublic, 2e jaargang  9 april 2010, nummer 14, Linda van Tilburg
“Jan Dirk Pruim, griffier van de gemeente Almere, zit dertig jaar in het vak en adviseerde in die periode talloze raadsleden. De recente gemeenteraadsverkiezingen waren voor hem aanleiding om eindelijk eens te doen wat zijn omgeving hem al langer vroeg: hij schreef een handboek voor lokale volksvertegenwoordigers. Daarin is hij bepaald niet de eerste, maar wel een van de weinigen die het heeft gepresteerd om een praktisch en leesbaar exemplaar voor dagelijks gebruik te maken. In een kleine tweehonderd pagina’s behandelt Pruim alle aspecten van het raadswerk, vanaf de dag dat iemand gekozen is: wat je moet weten voor je begint (budgetcyclus, inwerkprogramma’s), wat je moet regelen (faciliteiten), waar je voor bent (contacten met bewoners, rekenkamer), de ‘instrumentenkoffer’ van de lokale politiek (moties, informatieplicht, burgerinitiatief), de spelers en de stand van de lokale democratie. Een hele hoop informatie, maar geen overkill. Je merkt als lezer dat Pruim een man uit de praktijk is: hij weet wat hij moet uitleggen en vooral ook wat hij kan weglaten, of waar hij kan volstaan met een verwijzing. Zo houdt hij het bij lijstjes van wetten en verordeningen die een raadslid globaal moet kennen. Over regelgeving die van belang is om het college tegenspel te kunnen geven wijdt hij wel uit. Zoals de specifieke uitkeringen, door colleges nogal eens aangegrepen om te vertellen dat maar een klein deel van de begroting door de raad beïnvloedbaar is: ‘Dit betekent geen vrijbrief voor het college, maar behoort tot de controletaken van de raad.’ Sterk punt van het boek is ook dat Pruim zich bij de selectie heeft laten leiden door vragen van raadsleden die in de loop der jaren bij hem aanklopten. Elk (tussen)hoofdstuk begint met een anekdote over een raadslid, waarna een beknopt en nuchter advies volgt. Zo vertelt hij dat de opdracht ‘kaderstellen’ door colleges vaak wordt misbruikt om raadsleden het bos in te sturen, terwijl het helemaal geen in de wet vastgelegde taak is: ‘Gewoon die opmerkingen negeren of de wethouder vragen waar dat staat.’ Het boek is mooi en overzichtelijk vormgegeven en leent zich goed om als naslagwerk te gebruiken. Kortom: een must voor elk raadslid. Ook voer voor ambtenaren. (LVT)”

VNG Magazine nr.7, 19 maart  2010
“Elk hoofdstuk begint met een pakkende casus en eindigt met een paar overzichtelijke adviezen. Tussen de hoofdstukken staan prachtige tekeningen. Maar wie de rest overslaat, doet zichzelf tekort.”

Marcel Boogers (UvT)
“Het boek is een welkome praktische handleiding voor raadsleden. Raadslidmaatschap is vakmanschap, en over hoe dat vak kan worden geleerd geeft ‘Hoe en wat voor het raadslid’ nuttige tips en wijze lessen.”

Bol.com
“Inspirerend: visie en praktijk bij elkaar gebracht Er zijn niet veel boeken die zich speciaal richten op het werk van raadsleden. Daarom is het een goede zaak dat een ervaren griffier al zijn ervaring en waarnemingen vastlegt en beschikbaar maakt voor alle raadsleden. Dit boek geeft een uitstekend overzicht van alle onderwerpen waar raadsleden mee te maken krijgen. Het bevat veel praktijkvoorbeelden en maakt structuren in het raadswerk zichtbaar. De nodige nuanceringen en verschillende invalshoeken maken het boek evenwichtig, maar er spreekt ook een duidelijke visie en toekomstverwachting uit. Kortom, een must voor (beginnende) raadsleden en degenen die hen ondersteunen.”

NBD|Biblion
“Pruim, jarenlang werkzaam als gemeentesecretaris en griffier, schreef een handboek voor gemeenteraadsleden waarin alle facetten van het raadslidmaatschap aan de orde komen, zoals: Wat wil je bereiken? Wat voor raadslid wil je zijn? Hoe communiceer je met de pers en met de burgers? Hoe goed moet je geïnformeerd zijn? En waar haal je je informatie vandaan? Ieder hoofdstuk begint met een aansprekend praktijkvoorbeeld, vervolgens hapklare informatie in losse paragrafen en tenslotte een samenvatting in de vorm van praktische adviezen. Tussendoor veel puntsgewijze adviezen in gekleurde tekstkaders. De toon is helder en concreet. Om het boek te verluchtingen staat het vol met grappige, aquarelachtige cartoons. Een must voor alle beginnende raadsleden een gedegen naslagwerk voor zittende gemeenteraadsleden. Verzorgde, gevonden uitgave met leeslint in vierkant formaat.”

 

4-Society

Pleidooi-raadsgriffiersIn de raadsperiode 2002 -2006  ontmoeten de gemeenteraden van Amersfoort, Almere, Dordrecht en Groningen elkaar jaarlijks. Ieder jaar stelden de vier raden in één van de gemeenten een thema aan de orde rond het drieluik, volksvertegenwoordiger, controleur, kadersteller. In de beginjaren van de dualisering werden dat de drie hoofdrollen voor gemeenteraden genoemd. Die bijeenkomsten hadden ten doel  van elkaar te leren en ervaringen uit te wisselen rondom het duale raadswerk. Het project 4-Duaal was het gevolg.

Lees verder