In mijn essay ‘Het lege midden’ wees ik op de snel groeiende bestuurslaag tussen gemeenten en provincies en de gevolgen daarvan voor de positie van de raad en voor de rol invulling door de raadsleden. ‘Middenbestuur in niemandsland’ noemde ik deze bestuurslaag. Verweesd gebied tussen gemeenten en provincies. Waar de doorzettingsmacht doorgaans een stuk beter functioneert dan de democratisch gelegitimeerde tegenkracht. Te vaak is het terra incognita voor raadsleden.
En onbekend maakt onbemind. Begrijpelijk, maar onwenselijk. Er gaat immers steeds meer geld
om in regionale samenwerkingsverbanden. Sturing en controle moeten dus op orde zijn.
Onwenselijk ook omdat raadsleden kansen laten liggen om maatschappelijke opgaven aan te
pakken, juist – en steeds meer – in regionaal verband. Daarom is het nodig ‘de raad in de regio’ te krijgen. Dat is belangrijker dan ‘de regio goed in de raad’ te krijgen. Dit essay verkent een aantal kansen om de raad beter in positie te brengen in de regio.

Lees hier het volledige essay:  Griffie-Essay-4-Raad-in-regio-in-raad-1.pdf Lees verder →