Categoriearchief: essay

De griffie van morgen: Ruimtemakers gezocht.

De griffie van vandaag is niet de griffie die we morgen nodig hebben. Griffiers hebben de afgelopen 18 jaar veel bereikt. Alle lof daarvoor. Maar de griffie levert nog lang niet wat zij zou kunnen en moeten leveren. We investeren in knellende functieprofielen. Die tijd kunnen we beter steken in een gesprek over wat de griffie allemaal zou kunnen doen en betekenen voor het lokaal openbaar bestuur, de gemeentepolitiek en de lokale democratie. Dus niet opschrijven wat we doen, maar op zoek naar de grenzen van ons werkveld. Ik hoop dat dit essay de aftrap is voor een brede discussie over wat er van
griffie(r)s kan en mag worden verwacht én gevraagd.

lees hier het volledige essay: http://pruimpraat.nl/wp-content/uploads/Griffie-Essay-6-Griffie-van-morgen.pdf  lees verder

Publiek verantwoorden.

De afgelopen jaren heeft de Almeerse raad geïnvesteerd in ‘publiek verantwoorden’. Onder die noemer zijn gemeenteraadsleden het gesprek aangegaan met instellingen, corporaties en ‘maatschappelijke organisaties’ in de stad. Laat ik dit meteen zeggen: ik geef de term ‘publiek verantwoorden’ graag voor een betere. De vlag dekt de lading namelijk niet. Associaties met een ‘tribunaal’ en ‘verhoren’ doen geen recht aan de opzet en de intenties. In dit essay beschrijf ik de ontstaansgeschiedenis en de ervaringen die wij er in Almere mee hebben opgedaan. Ik begin met een opsomming van de belangrijkste redenen om ‘publieke verantwoordingsgesprekken’ te gaan organiseren.
lees hier het volledige essay:  Griffie-Essay- 5 – Publiek verantwoorden (1) lees verder

 

 

De raad in de regio en de regio in de raad

In mijn essay ‘Het lege midden’ wees ik op de snel groeiende bestuurslaag tussen gemeenten en provincies en de gevolgen daarvan voor de positie van de raad en voor de rol invulling door de raadsleden. ‘Middenbestuur in niemandsland’ noemde ik deze bestuurslaag. Verweesd gebied tussen gemeenten en provincies. Waar de doorzettingsmacht doorgaans een stuk beter functioneert dan de democratisch gelegitimeerde tegenkracht. Te vaak is het terra incognita voor raadsleden.
En onbekend maakt onbemind. Begrijpelijk, maar onwenselijk. Er gaat immers steeds meer geld
om in regionale samenwerkingsverbanden. Sturing en controle moeten dus op orde zijn.
Onwenselijk ook omdat raadsleden kansen laten liggen om maatschappelijke opgaven aan te
pakken, juist – en steeds meer – in regionaal verband. Daarom is het nodig ‘de raad in de regio’ te krijgen. Dat is belangrijker dan ‘de regio goed in de raad’ te krijgen. Dit essay verkent een aantal kansen om de raad beter in positie te brengen in de regio.

Lees hier het volledige essay:  Griffie-Essay-4-Raad-in-regio-in-raad-1.pdf Lees verder